 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Спачатку кроплі дробныя – адна, другая –
Сыпнулі мяккім волавам у твар.
Махнула грываю улева дажджавая
І падмяла ад пылу тратуар;
Мяне абсыпала жарствой дажджу; ільдзінкі
Сыпнула за каўнёр. Перада мной
Пад парасонам – бачу – хутка йдзе дзяўчынка,
Яе дагнаў я, пэраўнаўся зь ёй.
Бяз слоў, бліжэй, забыўшыся пра ўсё на сьвеце,
Падходжу да яе; пад парасон
І я стараюся схавацца, і – закмеціў
Пагляд вачэй. Які чароўны ён!
Пагляд вачэй... Пад'езд. Дзяўчынкі дом.
Яе няма больш. Зноў я пад дажджом.
Бывае шмат у нас сустрэчаў нечаканых.
Шкада, яны – мамэнт. І больш – для закаханых.
Рыга. 1943.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
